Jak uzyskać jednolite wykończenia płyt kartonowo-gipsowych w przypadku struktury?

Strukturalne powierzchnie płyt kartonowo-gipsowych są powszechne stosowane zarówno w nowych projektach budowlanych, jak i w przypadku prac remontowych. Choć zwykle stosuje się je na sufitach, obecnie struktury stosuje się również na ścianach wewnętrznych. Oprócz uzyskania określonego wyglądu, nakładanie wykończeń ścian z wykorzystaniem materiałów strukturalnych pomaga ukryć niedoskonałości oraz ułatwia naprawę ścian.

Podczas nakładania wykończenia w postaci struktury ważne jest uzyskanie jednolitego efektu na całej powierzchni. Jest to szczególnie istotne w przypadku małych lub średnich projektów związanych z przebudową lub naprawą, gdy konieczne jest dopasowanie nakładanej struktury do już istniejącego rozwiązania.

Każde wykończenie strukturalne ma unikalną charakterystykę, a do najpopularniejszych wykończeń zaliczamy wykończenie typu  baranek, skórka pomarańczowa i popcorn .

W przypadku zrozumienia charakterystyki danego typu wykończenia, uzyskanie jednolitego wzoru będzie sprowadzało się, tak naprawdę, do trzech podstawowych kwestii:

• Konsystencja materiału
• Spójności ciśnienia powietrza
• Techniki aplikacji

Utrzymanie jednolitej konsystencji materiału w trakcie aplikacji jest pierwszym krokiem do uzyskania jednolitego wykończenia strukturalnego. Uniwersalna masa szpachlowa zazwyczaj dostępna jest w dwóch postaciach:

• Suchego proszku w workach – wymagającego wymieszania z wodą
• Gotowej mieszanki w wiaderkach lub pojemnikach – wymagającej rozcieńczenia z wodą

Po wybraniu wykończenia strukturalnego należy uzyskać informacje dotyczące tego,  jak mieszać masę szpachlową do natryskiwanej struktury. Niezależnie od tego, czy zdecydujesz się na wybór suchego proszku, czy gotowego materiału strukturalnego, oba rozwiązania wymagają dodania odpowiedniej ilości wody, w celu:

• Uzyskania optymalnego przepływu w przypadku pistoletów grawitacyjnych
• Uzyskania preferowanego wzoru struktury

W przypadku prac wymagających wykorzystania wielu partii masy szpachlowej, upewnij się, że konsystencja materiału w przypadku wszystkich partii jest taka sama. Kwestię tę mogłoby ułatwić zmieszanie na raz całego potrzebnego materiału, jednak nie zawsze jest to wykonalne.

Innym czynnikiem, który może wpływać na konsystencję materiału, jest rozpoczęcie wiązania masy szpachlowej w kontakcie z powietrzem. W przypadku realizacji małych i średnich projektów najlepiej jest używać pistoletu grawitacyjnego z uszczelnionym zbiornikiem, który zapobiegnie wiązaniu masy szpachlowej. Zwiększone ciśnienie poprawi również wydajność, zapewniając dodatkową siłę rozprowadzania materiału w większej odległości od pistoletu, co pozwoli uzyskać jednolite wykończenie w obrębie trudno dostępnych powierzchni, takich jak wysokie lub sklepione sufity.

Kluczową rolę w przypadku urządzeń do natryskiwania materiałów strukturalnych odgrywa również kwestia doprowadzania powietrza, ponieważ istnieje bezpośrednia zależność pomiędzy ilością materiału a ilością powietrza, z którym jest on mieszany. Im drobniejszy wzór, tym potrzebna będzie większa ilość powietrza do rozbicia masy szpachlowej na mniejsze cząsteczki. Wykończenia strukturalne, takie jak skórka pomarańczy i mgiełka wymagają wykorzystania większej ilości powietrza, ponieważ tutaj materiał rozbijany jest na mniejsze cząstki.

W przypadku stosowania pistoletu grawitacyjnego do nakładania materiałów strukturalnych, wymagane jest korzystanie z oddzielnej sprężarki, a nie wszystkie sprężarki będą do tego zadania się nadawały. Kluczowe znaczenie ma uzyskanie odpowiedniej równowagi pomiędzy niskim i stałym ciśnieniem powietrza w obrębie całego zbiornika z materiałem.

Wiele spośród przenośnych elektrycznych sprężarek powietrza, do wytwarzania ciśnienia wykorzystuje małe zbiorniki. Takie sprężarki bardzo dobrze sprawdzają się w przypadku gwoździarek i innych narzędzi wymagających krótkich skoków wysokiego ciśnienia, ponieważ takie zastosowania pozostawiają sporo czasu na ponowne napełnienie zbiornika. Podczas natryskiwania wykończeń strukturalnych z wykorzystaniem takich sprężarek, często wymagane jest przerywanie pracy związane z koniecznością oczekiwania na ponowny wzrost ciśnienia w zbiorniku.  W zależności od wielkości realizowanego projektu, ten dodatkowy czas oczekiwania może z łatwością wydłużyć czas pracy dwu- a nawet trzykrotnie. Trudno jest też określić punkt krytyczny, w którym ciśnienie powietrza spada na tyle, że sytuacja ta zaczyna wpływać na konsystencję materiału strukturalnego.

Aby zaoszczędzić czas podczas natryskiwania struktur i uniknąć niespójności natryskiwanego wzoru, należy zastosować system stałego podawania powietrza, zapewniającego stały, wysoki CFM przepływu powietrza podczas całej pracy.

Dla niedoświadczonego obserwatora proces nakładania materiałów strukturalnych może przypominać kompletny chaos. Jednak spójna metoda nakładania materiałów strukturalnych na powierzchnie, pozwalająca uzyskać preferowany wzór, wymaga wysokiego poziomu percepcji i wyczucia podczas nakładania materiału, co umożliwia wprowadzanie do techniki natryskiwania odpowiednich poprawek. Profesjonalistów potrafiących w krótkim czasie wykonywać spójne wykończenia, bez wątpienia można uznać za swego rodzaju „artystów”. Podobnie jak w przypadku większości umiejętności, okres nauki, czyli prób i błędów zapewni każdemu wykonawcy możliwość zdobycia odpowiedniego doświadczenia niezbędnego do poprawy wyników.