BEZPIECZNY I SKUTECZNY ROZŁADUNEK SKŁADNIKÓW ŻYWNOŚCI O WYSOKIEJ LEPKOŚCI

Wyobraź sobie, że ręcznie opróżniasz i skrobiesz 250-litrową beczkę z pastą pomidorową. Wyobraź sobie, że robisz to 5, 10, a nawet 20 razy dziennie. Co zaskakujące, jest to metoda rozładowywania składników z pojemników wybierana przez wielu producentów żywności. Nie tylko wydaje się to nieefektywne i pracochłonne, ale także z powodu konieczności zanurzenia rąk w beczkach na głębokość około metra, metoda ta obciąża ludzkie ciało i z pewnością nie jest doskonała z punktu widzenia higieny. Jeszcze bardziej zaskakujące jest to, że ręczne nabieranie jest używane w przypadku wielu składników o wysokiej lepkości, które są gęste, lepkie i nie są wylewane ani wypełniane ponownie po nabieraniu. Niektóre przykłady to masło orzechowe, pasta pomidorowa, lukier, karmel i nadzienie owocowe. Wyjmowanie tych surowców z beczki jest o wiele trudniejsze niż wyciskanie tubki pasty do zębów lub przelewanie zawartości puszki z sosem pomidorowym.

Istnieją 4 ogólne metody rozładunku składników o wysokiej lepkości: nabieranie, wysypywanie, pompowanie przy użyciu pompy stojącej i rozładunek za pomocą systemu rozładunku kontenerowego. Poniżej przedstawione zostały najważniejsze zalety i wady każdej z opcji.

Wyładunek za pomocą nabierania ręcznego

Pomimo tego, że metoda ta była dotychczas praktycznie jedyną dostępną dla producentów żywności, nabieranie ręczne staje się coraz mniej powszechne z 4 głównych powodów: są nimi koszty pracy, ergonomia, warunki sanitarne oraz odpady. Nabieranie ręczne jest najbardziej pracochłonną z tych 4 opcji i zwykle nie jest wykonalne z ekonomicznego punktu widzenia na obszarach, w których siła robocza jest bardziej kosztowna, takich jak Stany Zjednoczone, Kanada i Europa. Metoda ta jest zaś bardziej rozpowszechniona w regionach, w których siła robocza jest tańsza, takich jak Ameryka Południowa, Azja i Meksyk. W tych ostatnich regionach nabieranie ręczne może być najmniej kosztowną opcją w porównaniu z zakupem sprzętu do zrzucania lub rozładowywania składników. Inne wady rozładunku ręcznego obejmują wpływ, jaki ma on na pracowników. Ergonomia może stanowić poważny problem i nierzadko zdarza się, że pracownicy doznają obrażeń w wyniku wielokrotnego wykonywania tego zadania. Roszczenia odszkodowawcze mogą szybko zniweczyć wszelkie oszczędności kosztów zrealizowane poprzez brak inwestycji w urządzenia. Ponadto ręczny rozładunek sprawia, że składniki są narażone na działanie atmosfery i grozi wprowadzaniem zanieczyszczeń do produktu spożywczego przez pracowników podczas czerpania i przenoszenia. Zrozumiałe jest, że jeśli pracownik przez cały dzień nabiera koncentrat pomidorowy, może być brudny i spocony, co sprzyja wprowadzaniu bakterii i zanieczyszczeń do produktów spożywczych. Poza tym, przy nabieraniu ręcznym, w beczce pozostaje na ogół znaczna ilość odpadów materiałowych. Producent żywności musi uwzględnić koszty tych składników, za które zapłacił i które są po prostu wyrzucane.

Rozładunek przy użyciu pompy stojącej

Trzecią opcją jest użycie pompy stojącej, np. progresywnej pompy wgłębnej lub obrotowej pompy klapowej do wypompowywania materiału z pojemnika. Problem z tą opcją polega na tym, że w przypadku materiałów o wyższej lepkości bardzo trudno jest prawidłowo załadować pompę bez nawodnienia produktu, aby umożliwić jego przepływ do pompy. Dodawanie wody do produktu może być prawidłowe, ale zazwyczaj odbywa się przy otwartej beczce górnej i pompie na wciągarce oraz z użyciem łańcucha zawieszonego nad otwartą beczką, z którego mogą spadać zanieczyszczenia do produktu. Metoda ta może powodować pozostawanie w pojemniku dużej ilości odpadów resztkowych i być pracochłonna dla użytkowników. Pompy i urządzenia mogą również ulec uszkodzeniu z powodu niewłaściwego załadowania i pracy w suchych warunkach, co pociąga za sobą dodatkowe koszty oraz przeznaczenie czasu na konserwację i części.

Wyładunek za pomocą systemu rozładunku kontenerów

Czwarta opcja to wykorzystanie systemu rozładunku kontenerów z zamontowaną pompą. Główną różnicą pomiędzy tą metodą a powyższą pompą samodzielną jest fakt, że rozwiązania do rozładunku kontenerów wykorzystują tak zwany system tłokowy, który pomaga w podawaniu produktu do pompy. System tłoków wywiera nacisk na materiał, co pomaga we właściwym wtłoczeniu go do pompy, a to z kolei umożliwia przeniesienie go w inne obszary lub mieszanie na linii produkcyjnej. Zaletą systemów rozładunku kontenerów jest to, że po otwarciu pojemnika i umieszczeniu go pod układem płyta dociskowa zakrywa i uszczelnia pojemnik oraz materiał, uniemożliwiając przedostanie się zanieczyszczeń unoszących się w powietrzu do produktu podczas wydobywania materiału. Pomaga to zapobiegać zanieczyszczeniom i rozwojowi bakterii w procesie produkcji żywności.

Zespoły tłokowe składają się z płyty tłokowej i pneumatycznej uszczelki, która uszczelnia płytę i zewnętrzną część beczki.  Ta pneumatyczna uszczelka nie wymaga żadnych elementów złącznych do przymocowania jej do płyty tłokowej, co ułatwia czyszczenie. Nadmuchiwana uszczelka pozwala również na odprowadzenie 99% lub nawet więcej materiału z pojemnika, aby zminimalizować potencjalne straty produktu dla użytkowników końcowych. Pozwala to również na łatwe usunięcie płyty tłokowej z beczki, ponieważ użytkownicy mają możliwość opróżnienia uszczelki na dnie pojemnika przed przesunięciem płyty tłoka. Systemy rozładunku kontenerów posiadają pneumatyczną pompę tłokową zamontowaną na płycie tłokowej, która ma zdolność generowania ciśnienia wylotowego do 0,82 bar, które jest często wymagane do przemieszczania materiałów o większej lepkości, takich jak masło orzechowe. Pompy tłokowe oferują użytkownikom inne korzyści niż tylko ciśnienie — są samozasysające i mogą pracować na sucho bez uszkodzenia pompy, co oznacza, że kiedy zaczynamy i kończymy wyładunek beczki, nie musimy martwić się o to, że pompa ulegnie uszkodzeniu podczas procesu końcowego lub załadunku, kiedy będzie pracować na sucho. Systemy kontenerów do rozładunku pojemników mogą być wyposażone w wiele pomp tłokowych (do 4), aby rozładować dużą objętość w ciągu 7 do 8 minut, jeśli jest to wymagane. Te systemy rozładunku eliminują również wymóg ręcznego zbierania i przemieszczania materiału przez pracowników, co zapewnia ograniczenie ewentualnych pozwów z powodu obrażeń w miejscu pracy.

Podsumowanie

Istnieje kilka metod, które są wykorzystywane do rozładunku składników o wysokiej lepkości w procesie produkcji żywności. Prawdopodobnie najbardziej elastycznym, najczystszym i najbardziej ergonomicznym rozwiązaniem byłyby systemy wyładunku kontenerów, które rozwiązują wiele problemów występujących w przypadku innych metod stosowanych w zakładach.